Еден од приоритетите на научниците во истражувањето на вселената е мисијата до Уран. Досега, сонди испратени од Земјата ги „посетија“ Марс, Венера, Сатурн, Јупитер и неговите месечини и Меркур, додека Уран е запоставен. Меѓутоа, научниците сакаат да го променат тоа, така што оваа планета стана еден од приоритетите за планетарната наука и астробиологијата.
Планот е сондата да се испрати на повеќегодишна орбитална обиколка околу Уран за да ја истражи неговата атмосфера. Оваа мисија би обезбедила исклучително важни информации за ледените џинови, а особено за Уран и неговите месечини. Уран е неистражен леден џин, а вселенското летало „Војаџер 2“ на НАСА го прелета дури во 1986 година, на околу 81.593 километри.
Иако летот беше краток, „Војаџер 2“ успеа да открие некои тајни на Уран, вклучувајќи го и фактот дека има неколку месечини. Меѓутоа, новата мисија би го открила точниот состав на Уран, а бидејќи научниците претпоставуваат дека главно се состои од водород, хелиум, мраз и карпи, би можеле да научат многу за природата на нашиот Сончев Систем.
Планетите надвор од нашиот Сончев Систем во голема мера се ледени џинови, исто како Нептун и Уран, за кои се смета дека содржат поголеми карпести јадра и потешки елементи од водородот и хелиумот, кои се присутни во поголемите гасни џинови како Јупитер и Сатурн.
Можноста за лансирање вселенско летало или сонда е во 2031 и 2032 година, соодветно, за да се искористи „гравитациската прашка“ околу Јупитер и да се скрати неговиот пат до Уран на „само“ 13 години.
Уран бил откриен од сер Вилијам Хершел во 1781 година, а неговото просечно растојание од Сонцето е три милијарди километри. Патот околу Сонцето се вкрстува еднаш во 84 Земјини години и е четири пати поголем по дијаметар од нашата планета. Во атмосферата на Уран доминираат водород и хелиум, а оваа планета има најмалку 13 прстени и голем број месечини.
