„Инсајт“ треба да слета на Марс на 4 ноември

Роботиката на приземјувачот на Марс на НАСА, „Инсајт“, ќе ја проучи внатрешната структура на Црвената Планета за да одговори на прашањата за раното формирање на внатрешните планети – Меркур, Венера, Земја и Марс – пред четири и пол милијарди години.
„Инсајт“ e кратенка за внатрешно истражување со користење сеизмичко истражување, геодезија и топлински транспорт. Треба да почне на врвот на ракетата „Атлас В-401“ од „Ванденберг еар форс бејс“ во Калифорнија. „Инсајт“ треба да слета на Марс на 4 ноември.

Времето на почнување на мисијата е од 5 мај до 8 јуни 2018 година.
„Инсајт“ е првата мисија посветена на длабокиот ентериер на Црвената Планета и ќе го користи своето трио на инструменти за да им овозможи на научниците да разберат колку се различни кората, површината и јадрото во однос со Земјата.
Експериментот за ротација и внатрешна структура на „Инсајт“, познат по кратенката РИСЕ, ја користи истата технологија што паметниот телефон ја користи за да ја пронајде својата локација. РИСЕ прецизно ќе ја следи локацијата на лендерот за да утврди како се движи Северниот Пол додека Марс орбитира околу Сонцето.
Овие набљудувања ќе обезбедат детални информации за големината на јадрото богато со железо и помагаат да се утврди дали центарот е течен или цврст.
Сондата за проток на топлина и физички својства ХП3 за кратко ќе биде поставена на површината на планетата преку роботската рака на „Инсајт“.

Создадена од Германскиот центар за воздухопловство, ХП3 ќе се зарие до пет метри за да ја пресмета температурата на Марс и да открие колку топлина излегува од планетата и кој е изворот на таа топлина. ХП3 ќе помогне да се утврди дали Марс е формиран од исти работи како Земјата и Месечината.
Третиот инструмент е развиен од францускиот центар СНЕС и е ултрачувствителен сеизмометар.
Тој исто така ќе биде поставен на површината на Марс за да се земе „пулсот“ на Марс, односно сеизмички бранови создадени од потреси, метеоритни влијанија, па дури и површински вибрации генерирани од активности како што се бура од прашина.
Овие сеизмички настани, топлински текови и потреси ќе дадат „слика“ на внатрешноста на планетата и би можеле да ги информираат научниците како Земјата е формирана и еволуирала.