Лудвиг ван Бетовен, германскиот композитор и пијанист, е дефинирачка фигура во историјата на западната класична музика. Неговите дела ја означуваат транзицијата помеѓу класичната и романтичната епоха. Неговата глувост во подоцнежниот живот ги прави неговите музички достигнувања уште позачудувачки.
Роден е во 1770 година, во градот Бон, во денешна Германија. Бетовен се преселил во Виена како млад музичар и станал еден од најпознатите и најпочитувани композитори на сите времиња. Вкоренета во класичните традиции на Моцарт и на Хајдн, неговата уметност опфаќа нов дух хуманизам и национализам во тоа време, како што е искажано во литературните дела на Гете и на Шилер, моралните императиви на Кант и идеалите на Француската револуција, со страсна грижа за слободата и достоинството на поединецот.

Неговите најпознати композиции вклучуваат девет симфонии, пет концерти за пијано, 32 сонати на пијано и 16 гудачки квартети. „Месечинската соната“ на пијано и драматичното отворање на Петтата симфонија се меѓу најпознатите класични дела досега напишани. Неговата „Ода на радоста“, дел од Деветтата симфонија, Европската Унија ја зеде како химна на Европа.
Неговиот личен живот е обележан со херојска борба против нарушувањето на слухот, а некои од своите најважни дела ги компонирал во последните десет години од животот, кога тој целосно го изгубил слухот.
Неговиот датум на раѓање е неизвесен, но бидејќи тој бил крстен на 17 декември 1770 година, се смета дека веројатно е роден претходниот ден.