Данскиот режисер Ларс фон Триер од почетокот на својата кариера крева прашина со своите филмови, кои многумина ги пофалија, но има и многу што ги сметаат за контроверзни. Неговите изјави и ставови не секогаш му помогнаа да им се допадне на сите, но сепак на сцената е присутен четири децении.
Тој се проби со филмот „Криминалниот елемент“ од 1984 година, кој доби одлични критики и многу награди, но ги постави и темелите за работата на овој режисер да се смета за контроверзна. Во него се прикажувани теми за социјално (не)прифаќање поврзано со менталното здравје, но и екстремно насилство, што е постапка што ќе се повтори подоцна во филмовите како што се „Догвил“, „Антихрист“ и „Куќата што ја изгради Џек“.
Фон Триер уште од рана возраст се обидуваше да ја преточи својата филмска визија во практични дела и црпеше инспирација од многу извори. Еден од режисерите што најмногу влијаеле врз него бил Стенли Кјубрик, а особено филмот „Бери Линдон“. Вели дека во тој филм го фасцинирал изборот на актери, што е чуден, но успешен. Овој филм го инспирираше за нарација во продукциите на „Мандерлеј“, „Догвил“ и до одреден степен за „Спроти брановите“.
Доколку ве интересира чии филмови ги сака данскиот режисер и кој најмногу влијаел врз неговата работа, подолу можете да најдете листа од 21 дело.

„Индиска песна“ – Маргерит Дирас, 1975 година
„Огледалото“ – Андреј Тарковски, 1975 година
„Добрите и лошите“ – Јорген Лет, 1975 година
„Совршениот човек“ – Јорген Лет, 1968 година
„Ноќниот Портер“ – Лилијана Кавани, 1974 година
„Во потрага по исчезнатите“ – Роберт Стивенсон, 1962 година
„Били Лажго“ – Џон Шлезингер, 1963 година
„Патување во Италија“ – Роберто Роселини, 1954 година
„Ноќ“ – Микеланџело Антониони, 1961 година
„Арапски ноќи“ – Пјер Паоло Пазолини, 1974 година
„Кантербериските приказни“ – Пјер Паоло Пазолини, 1972 година
„Дамата од Шангај“ – Орсон Велс, 1947 година
„Допир на злото“ – Орсон Велс, 1958 година
„Провиденс“ – Ален Рене, 1977 година
„Гертруд“ – Карл Теодор Драјер, 1964 година
„Бери Линдон“ – Стенли Кјубрик, 1975 година
„Насмевки во летната ноќ“ – Ингмар Бергман, 1955 година
„Диви јагоди“ – Ингмар Бергман, 1957 година
„Низ стакло, потемно“ – Ингмар Бергман, 1961 година
„Приказна од западната страна“ – Џером Робинс, Роберт Вајз, 1961 година
„Пеење на дождот“ – Стенли Донен, Џин Кели, 1952 година