Како бело знаме
се развеал денот
на прозорец мој.
Трубачите на сонот
заминуваат неми.
Се огласуваат само утки
стутулени простум
над оџаци без чад.
О, каде ли е сега дедо
да ме разбуди,
да ми каже:
Соземи се синко,
измислена е приказната
за вампирите,
измислена е пречката
на патот до нашето лозје.
Трајче Кацаров
