Во неколку продолженија ќе објавиме стихови од писателот Саво Костадиновски, кој ги напишал за својата татковина Македонија. Тој ги опеал планините, реките, езерата, градовите нејзини, па преку овие стихови ќе можете и сами да проверите колку знаете за земјата во која сте родени

Осогово

Дали од осоишта,
или пак од оси,
Осогово такво име
и ден-денес носи?

Со сенките осојни,
лете шири ладовина,
а пак зиме долга,
бела, снежна убавина!

Не е важно зашто
такво име ѝ клале,
таа планина наша –
глас ја бие далек!

Плачковица

Везден плаче Плачковица –
порој солзи тече,
за шумата, за дрвјата,
дрвар што ги сече.

Кој ја види – ќе заплаче,
ќе се врати плачен,
денот ќе му биде –
невесел и мачен.

Уште долго глетките
в душа ќе го болат:
Плачковица без дрвја –
ќе остане гола!

Кожуф

Било лете или зиме и по снег, и по дождец што роси,
само Кожуф кожув –
наметнат носи!

Од што бил на високо,
така му било судено,
секогаш му било –
отповеќе студено.

Кожуф за навек,
во животот иден,
сѐ така со кожув –
врз себе ќе биде!

Малешевски планини

Како ниска нанижани,
Малешевските Планини
пред светот се фалат –
со своите убавини.

Горди Македончиња,
таа просто моли,
таму да летуваат –
во нејзини поли!
Им нудат водичка,
билки, сенки, свежина,
да симнат од себе:
замор, грижи, тежина…

Бигла

Покрај Баба се вденала
како да е игла,
цела чиста, шумовита –
планината Бигла.

Скришум ѕирка кон Демир Хисар,
кон Белче и Слепче,
кон другари-овчарчиња,
кај што јадат лепче.

Им понуди води, сенки,
ладни, ширни, дабовити,
само песни да запеат –
песни мили, гласовити!


За авторот

Саво Костадиновски е македонски и германски поет, раскажувач, патописец, публицист, писател за деца и возрасни, препејувач.
Роден е во 1950 г., во с. Горно Ботуше, Македонски Брод. По катастрофалниот земјотрес во Скопје, во 1963 година, живее на повеќе места на просторот на бивша Југославија. Од 1971 година живее и работи во Келн, Германија. Завршил средно техничко училиште во Белград и трет степен за технички инженер во Келн.
Добитник е на наградата „Иселеничка грамота“ од Матица на иселениците на Македонија, како и на награда од Сојузот на германските писатели.
Негови творби се објавувани во списанија за деца и возрасни во Македонија, а преведуван е на српски, хрватски, германски и на романски јазик. Застапен е во антологии.
Меѓу другите, автор е на делата: „Лето во родниот крај“, „Кафез без птици“, „Децата на светот“, „Македонски знаменитости“, „Со татковината“, „Трите века“, биографски хронолошки роман за возрасни, книгата „На Македонија со љубов“ и многу други.
Член е на Друштвото на писателите на Македонија од 1989 година, а на Сојузот на писателите на Германија од 1993 година.