Стејт департментот ја загуби централната улога во надворешната политика на САД

Создадени за друга ера, надворешнополитичките институции на Вашингтон атрофираат. Следната администрација ќе треба да ги обнови и преобликува

Институциите на САД за спроведување на моќта во 21 век се ослабени. Американците може гордо да укажат на нивната огромна предност во однос на тврдата моќ, но голем дел од оваа тврда моќ, како и поголемиот дел и повеќето трошоци на САД за одбраната и разузнавачките капацитети, се во суштина ирелевантни за безбедносните цели во новата ера. Тие вклучуваат биолошка безбедност, дигитална безбедност, економска и финансиска безбедност, безбедност против транснационален криминал, корупција и тероризам и безбедноста на биосферата во која живееме. Една од болните лекции од изминатите години е дека воената моќ ретко ги постигнува посакуваните резултати.
Дури и ако некој е загрижен за безбедносните опасности од Кина, Русија или Иран, подлабоко анализирање на повеќе веродостојни сценарија ќе открие дека голем дел од тврдата моќ на САД би била неважна во конфликт. Меѓутоа, подлабокиот проблем е дека политиките на САД главно се разработуваат и се дебатираат околу достапните инструменти, претежно воени, наместо обратно. Основниот проблем не е во однос на ресурсите. Основниот проблем е во повторното разбирање на длабоко занемарените институции, вклучувајќи ги и Стејт департментот на САД и разни агенции, што ќе им овозможат на САД да ги постигнат своите надворешнополитички цели.
Агендата за 21 век е мешавина од различни цели, која бара широко заснована и усогласена дипломатска служба.

Доколку САД ја удвојат големината на своите надворешнополитички служби, што и треба да го сторат, буџетското влијание едвај ќе се забележи. Но Конгресот на САД не треба да истура ресурси во истите стари институции. Наместо тоа, агендата за дизајнирање на надворешнополитичките институции на САД за 21 век треба да ги вклучува следните мерки.
Една од нив е редефинирање и проширување на концептот на надворешнополитичките односи како само еден разгранок на владата. Оваа редизајнирана дипломатска служба треба да биде меѓуресорска, додека фокусот на Стејт департментот треба да биде намален за да обезбеди поголема и подобра анализа на странските случувања и да ги оркестрира дипломатските напори на различни агенции со примена на нивните специјализирани знаења и вештини.
Исто така, потребно е да се врати централната улога на Стејт департментот во секојдневната анализа на администрацијата на САД за случувањата низ целиот свет. Оваа работа ја вршат сега првенствено разузнавачката заедница и нејзините институции, чиишто централни улоги еволуираа за време на Студената војна и таканаречената војна против тероризмот. Но агендата за 21 век е поинаква и таа е широко заснована и усогласена надворешнополитичка служба во центарот на дневниот проток на анализи.

Дополнително, потребно е да се намали потпирањето на надворешни фактори и да се одржува поголема стручна експертиза за решавање на проблемите и спроведување на политиките во владата. Кога надворешната политика на САД беше најефикасна, во средината на 20 век, основната професионална експертиза беше во рацете на агенциите. „Извозот“ на оваа експертиза, со текот на времето, исто така ја намалува стручноста за водење на работите, што резултира во обезличени агенции чиј персонал се фокусира на надзор на договорите, а не на креирање на политики. За да се прошири основата на експертиза уште повеќе, треба да се изгради „резервен состав на дипломатски услуги“ низ целата земја, кој би бил достапен по потреба.
Исто така, потребен е ремонт и радикално зајакнување на професионалната обука во рамките на значително зголемената, меѓусекторска дипломатска служба. Актуелната дипломатска служба и соодветните државни службеници во Стејт департментот и во другите агенции не се обучени да вршат анализа и креирање на политики потребни за исполнување на целите од 21 век.

Нивното професионално образование е минимално и нема соодветни дополнителни обуки. Порастот на бројот на вработени во Советот за национална безбедност на САД, кој сам по себе е слабо организиран и обучен, е симптом на проблемот, а не решение. Доколку финансирањето и талентот се насочени претежно кон обука и опремување на воените решавачи на проблеми, тогаш САД најмногу ќе се потпрат на воени решенија, без разлика дали се оптимални или не.
Редизајнирањето на американската надворешнополитичка служба треба да биде високо на агендата на наредната администрација по претседателските избори во САД.