Во гра­дот под Мар­ко­ви ку­ли и не са­мо во гра­дот на не­по­ко­рот При­леп, ту­ку и во си­те по­ма­ли и по­го­ле­ми на­се­ле­ни ме­ста во на­ша­та др­жа­ва си­ту­а­ци­ја­та е на­се­ка­де иста. Мла­да­та по­пу­ла­ци­ја во При­леп спа­сот за чес­но за­ра­бо­те­ни­от де­нар го ба­ра над­вор од на­ши­те гра­ни­ци. Во те­кот на де­нот има не­ко­ја флу­ид­на разд­ви­же­ност ко­ја се дол­жи, пред сѐ, во че­ка­ње ред во бан­кар­ски­те екс­по­зи­ту­ри за суб­вен­ци­о­ни­ра­ње на зем­јо­дел­ски­те кул­ту­ри од ед­на стра­на и зе­ма­ње на не­кој кре­дит за да се по­кри­јат ре­жи­ски­те тро­шо­ци во се­меј­на­та за­ед­ни­ца од дру­га стра­на. Мла­да­та по­пу­ла­ци­ја се­ди по при­леп­ски­те ка­фу­ли­ња со ог­ла­си во ра­це­те за да се ин­фор­ми­ра­ат од пр­ва ра­ка ка­де е след­на­та, за жал, нив­на де­сти­на­ци­ја.

„Еј лу­ѓе!“ Од При­леп еден полн авто­бус со на­ши де­ца кои не са­ка­ат да ги ме­рат ули­ци­те и сѐ уште да ба­ра­ат па­ри од сво­и­те ро­ди­те­ли, за­ми­ну­ва­ат да ра­бо­тат во хо­те­ли­ерс­тво­то во лет­ни­от пер­и­од по Ја­дран­ска­та ри­ви­е­ра. Друг слу­чај на ог­лас­на таб­ла гла­си „аген­ци­ја со при­стој­на пла­та ну­ди ра­бо­та за ле­кар­ски пер­со­нал во Гер­ма­ни­ја“. До­бро про­чу­е­на­та Ста­ра при­леп­ска чар­ши­ја е пу­ста и следс­тве­но на тоа изу­ми­ра­ат ста­ри­те за­на­е­ти.

За раз­ли­ка од ста­ри­те, но­ви­те за­на­е­ти се ка­зи­на и об­ло­жу­вач­ни­ци кои ги има на се­кое ме­сто во гра­дот.

Дипл. екк. Ру­бин­чо В. Јо­ва­но­ски, но­ви­нар од При­леп

 

 

 

ПОВРЗАНИ СТАТИИПОВЕЌЕ ОД АВТОРОТ