Се покажа дека ЕУ не може да воспостави заеднички одржливи санкции против Русија со согласност на сите членки на Европската Унија, бидејќи едноставно не може без руските енергетски испораки. Ниту, пак, ќе може во блиска иднина. Вистинската тежина на Европската Унија се препознава кога ќе се анализира работата на Европскиот парламент, додека Европската комисија е целосно неспособна за спроведување на сопствената политика. Падот на Русија, без оглед на тоа какви воени ефекти ќе постигне во продолжувањето на војната, истовремено може да биде тежок пад и на Европската Унија!
Анализа
Со Европската Унија, како и со водечките земји-членки, владее генерација на неспособни политичари, на кои не им недостига само способност да пливаат во дивите геополитички води на современиот свет туку и елементарно образование, морал, емпатија кон граѓаните и разбирање на средината во која работат. Станува збор за најниско ниво на политички организми, кои практично преживуваат паразитирајќи на американскиот (и британскиот) воен чадор. Војната во Украина, заедно со многу други работи, го извади овој факт на површина.
Затоа, можно е падот на Русија, без оглед на тоа какви воени ефекти ќе постигне во продолжувањето на војната (сигурно нема да бидат спектакуларни), истовремено да биде тежок пад на Европската Унија! Очигледно е дека таа и сега е во агонија, но, се разбира, како структура нема да исчезне, бидејќи тоа не им одговара на вистинските мајстори на Европа – Вашингтон и Лондон. Ќе живее како политичка рамка на НАТО во Европа, на европскиот дел од големата трансатлантска заедница и ништо повеќе.
Што, всушност, демаскира судирот во Украина
Војната во Украина откри неверојатни работи, пред сè слабоста на руската армија и трагикомичната немоќ на Европската Унија.
Но, исто така, откри неверојатен капацитет и надмоќ на американската и британската надворешна политика над ЕУ. Само за неколку недели Вашингтон и Лондон ја совладаа европската политика и почнаа да ја претвораат Европската Унија во политичко продолжување на НАТО, со кое доминираат. Фалењето на лидерите на Европската Унија дека е постигнато ново трансатлантско единство и дека ЕУ е повторно обединета не само што не кореспондира со вистинските настани туку и го избегнува суштинскиот факт дека сè што се случува во Европа во моментов е што се одвива под ексклузивно американско и британско раководство. Ако Европската Унија се смета себеси за постабилна сега отколку порано, тогаш е ужасно погрешно. Вашингтон и Лондон, кои станаа вистински центри на политичко одлучување на европско тло, создадоа само постабилна политичка рамка за НАТО и неговите активности.
Ирационалната политичка одлука за започнување интензивна зелена трансформација
Војната во Украина покажа дека Европа не се оддалечила подалеку од нејзините фабрички поставки поставени пред сто години во Версај и подоцна за време и по Втората светска војна на американско-британските конференции, каде што беше воспоставен нов повоен поредок. Тоа е продолжение на преговорите на победничките сили по Првата светска војна и ги влече своите корени до денес од несреќниот Версај. Овој поредок ја одредува не само сегашноста туку и иднината на Европа.
Без разлика што прави Русија и како ќе помине во нејзината војна, Европа ќе има малку причини да триумфира. Фактите што ги посочи војната укажуваат дека во случајот со Европската Унија таа е чиста геополитичка конструкција, која е потребна како политичко покритие за НАТО во Европа. Европската Унија нема никакви услови за самостоен развој и самостојно дејствување надвор од волјата и каприците на САД, Велика Британија и Русија од друга страна.
Европската Унија е субјект без енергија, без минимален енергетски потенцијал. Голата и сурова вистина е дека Европската Унија нема ниту гас ниту нафта, што е предуслов за одржување на водечките европски економии.
Бесмислената политичка одлука да се започне интензивна зелена трансформација на револуционерен начин во време кога зелената технологија сè уште го нема достигнато потребното ниво на развој и кога политиката на водечките европски сили и Брисел не е еден, туку пет чекори пред технолошкиот развој, дополнително ќе ги уништи Европската Унија и квалитетот на животот на нејзините граѓани.
Обидот за прескокнување на јазот помеѓу волјата за раст, заедно со волјата за моќ и реалниот недостиг од енергетски потенцијали што се неопходни за ова, отвора можност Европската Унија наместо да го прескокне јазот, да падне во него. Нема да има ништо од зелената енергија што треба да ја компензира Европската Унија за недостигот од други извори на енергија во потребните количества во наредните децении. Па, самото сознание дека соларните панели на денешната технологија се темелно уништени од обичен град, како што се случи при неодамнешното невреме во Хрватско Загорје, за што, се разбира, недоволно се информира, е доказ дека новата зелена технологија сè уште е во зародок. Од друга страна, ниту една бура не може да оштети гасовод или нафтовод.
Макрон создава ЕУ 1 и ЕУ 2, а втората треба да nсе пополни за првата
да биде што покомотна
Во принцип, за водечките западни членки на Европската Унија би било идеално доколку можат вистински да ја поделат Унијата, како што најави Макрон, на два дела. ЕУ со различни брзини ! На крајот, тоа би значело насоки на развој или да ја вратат ЕУ во статусот на Европската економска заедница (ЕЕЗ), со стари членки, но тоа сега стана невозможно поради проширувањето на исток. Колку и да изгледа несериозно и неправедно на прв поглед, можеби во неможноста за спроведување на првите две варијанти, единствениот ефективен излез останува за членките на ЕУ од Западна Европа – нивниот сопствен брегзит. Со други зборови, договореното заедничко излегување на најмоќните западноевропски земји и дел од Централна Европа од Европската Унија додека остануваат и играат поактивна улога во НАТО, еден вид вестегзит од сопствената геополитичка конструкција што се заканува да пропадне врз нивните глави. Дотолку повеќе што ќе стане јасно дека овој вид на Европска Унија нема да може да ја плати економската, политичката или моралната цена на империјата што ја создаде, која веќе функционира како Римската Империја пред поделбата на Западна и Источна. На крајот на краиштата, тоа нема да биде првиот геополитички пресврт на чие спомнување сите се смееја, а подоцна всушност се оствари.
САД и Велика Британија, од сопствени интереси, ќе продолжат да ја одржуваат во живот пропаднатата империја на ЕУ до бесконечност, играјќи си со јазот Исток-Запад, кој во иднина само ќе се продлабочува во рамките на ЕУ. Веќе го нема тој политички цијанофикс што може да ги залепи Истокот и Западот на Европската Унија. Засега некако сè уште се залепени со пари како докажано сврзувачко средство. Но, кога ќе дојде недостиг, дури ни тоа повеќе нема да биде од помош.
Полска е следниот „голем господар“ на Европа?
Европската Унија со својата политика полна со заблуди ги загрозува не само економските основи на европските земји туку и нивните демократски капацитети, кои во најмоќните земји-членки во повоениот период достигнаа завидно ниво, поради недостигот од енергија, кој, според сите сметки, наскоро ќе се претвори во кошмар, а недостигот од сите добра за населението што последователно ќе ги исполни, тие никогаш не ја фаворизирале демократијата, па нема да го направат тоа ниту овој пат.
Економската депресија го фаворизира растот на авторитарните режими. Тие веќе се појавуваат низ Европската Унија.
Но новиот тоталитаризам што се раѓа на тлото на Европа нема да биде ист како во минатото, туку ќе дејствува на сосема различни начини, што ќе се одрази и на масовната, автономна технолошка контрола на населението. Кога системот ќе биде поставен до својот крај, нема да биде можно дискреционо оценување на владата, нема индивидуална процена на поединци или емпатија. Системот ќе работи кафкијански лудо и неуморно, освен според програмираните исклучоци на новото самопрогласено благородништво. Индикациите за таков развој се веќе пред нас денес. И почна невино со потврдите за вакцинација и сега полека се шири. Населението едноставно мора да биде принудено да се приспособи на недостигот и пропаѓањето, а во исто време невидена концентрација на моќ и богатство ќе остане и натаму во рацете на мала олигархиска група.
Со таквата состојба на работите и придружните процеси што се случуваат претежно во Западна Европа, како и вистинскиот пад на моќта на традиционалните европски сили Германија и Франција и новосоздадената надмоќ на влијанието на Велика Британија и САД врз европската политичка сцена, се појавуваат нови моќни европски играчи, кои се потпираат токму на Вашингтон и Лондон. Како најблизок сојузник на Америка и растечка економија, Полска е следниот голем господар на Европа. Моќта на Полска во Европската Унија како дел од опишаните процеси ќе порасне на ниво на Германија и Франција доколку, што е лесно можно, не ги надмине. Кон неа се приклучува Украина, која, без разлика на војната и без разлика дали е формална членка на Европската Унија или не, веќе денес има поголема моќ во структурата на Европската Унија од многу други членки. Нејзиниот претседател Зеленски, облечен како Фидел Кастро, ги обиколува европските метрополи, критикува, регрутира и издава наредби. Во исто време, сосема е јасно дека Вашингтон и Лондон стојат зад него и дека му даваат толку голема моќ. Украина ќе продолжи да се издигнува во рамките на Европската Унија, без разлика дали е прифатена како членка или не, дури и без разлика како ќе помине во војната, бидејќи веќе е сигурно дека ќе опстане како земја.
Германија, всушност, стои зад играта на Унгарија со санкциите против Русија?
Во исто време, не треба да се залажуваме дека Унгарија само спроведува сопствена егоистична политика, која, ете, практично договорените санкции против рускиот енергетски сектор ги прави невозможни. Многу поверојатно и пологично е дека зад Унгарија, всушност, стои Германија, која тоа што го може Будимпешта, самата не може и не смее да го направи. Унгарската политика кон санкциите против Русија, всушност, многу веројатно служи како смоквин лист зад кој се кријат Берлин и Брисел. Доблесните европски дипломати сигурно знаеле дека не можат да преживеат без руска нафта и гас пред да почнат да ѝ се закануваат на Москва дека ќе го блокираат нејзиниот извоз на нафта и гас. Особено што Европската Унија се најде во таква зависност благодарение на нив. Вака само излегоа немоќни и понижени. Речиси како наркоман што му се заканува на дилер, а потоа понизно оди кај него по нов доп.
Автор: Марио Стефанов
