Насловната страна на бугарскиот весник „Напред“ од 24 октомври 1921 година

На 24 октомври 1921 година софискиот весник „Напред“ ја информираше бугарската јавност за убиството на министерот Александар Димитров. Според пишувањата на весникот, неговото убиство имало политички карактер и биле познати неговите убици бидејќи уште на 3 август му пристигнала смртна пресуда.

Но кој всушност бил Александар Димитров и кој стоел зад неговото убиство? Димитров бил еден од водачите на Бугарскиот земјоделски сојуз, а во 1910 година соработува со Серчани, приврзаниците на Јане Сандански, еден од водачите на македонското револуционерно движење. Во 1919 година Димитров станал министер за внатрешни работи и јавно здравство во владата на Александар Стамболиски.

Александар Димитров

Бугарската влада предводена од Стамболиски се стремела кон ограничувањето на влијанието на ВМРО предводена од Тодор Александров во Пиринскиот крај, како и во бугарското општество. Александар Димитров како министер за внатрешни работи бил задолжен да ги ограничи вооружените напади на ВМРО.

Постепено, односите помеѓу бугарската влада и ВМРО ескалирале до степен на вистинска војна. Централниот комитет на организацијата во Ќустендил им изрекол смртни пресуди напресуди на бугарскиот премиер Стамболиски и министерот Александар Димитров.

Пред изрекувањето на пресудите, Александар Димитров примил предупредувачко писмо од ВМРО во кое пишувало: „Знајте го следното: никој не може да ми го одземе правото да располагам со својот живот како што ќе најдам за добро, и во рамките на моите можности и сваќања да и служам на мојата поробена татковина.. Кој ќе се обиде да го стори тоа, уверен сум, – благодарение на закрилата на Провидението и на поддршката на организираното македонско население, – во секој случај ќе си ја скрши главата.“

Меѓутоа односите помеѓу двете страни не се подобриле и ВМРО ги спровело наредбите на Централниот комитет. На 22 октомври 1921 година, министерот Димитров во придружба на Ото Нехелес, управник на земјоделскиот народен магазин, чешкиот инженер Марек и телохранителот Методи Георгиев, патувал со автомобил за селото Горно Козница, а од таму за Ќустендил.

Војвода Иван Јанев-Брло и неговата чета

Набргу налетале на заседа која била поставена од страна на штипскиот војвода Иван Јанев-Брло и неговите четници. Врз автомобилот во кој патувале биле истрелани повеќе куршуми. Министерот Димитров бил погоден во слепоочницата, а биле убиени и останатите од придружбата, освен Ото Нехелес, којшто успеал да се спаси. Атентаторите со ножеви го избоделе телото на Александар Димитров и му го пресекле гркланот.

Судирот помеѓу бугарската влада и ВМРО на Тодор Александров не завршил со убиството на министерот и својата кулминација ја доживува со ликвидацијата премиерот Александар Стамболиски во 1923 година.